2009-09-22
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Przed pierwszym Matatonem - Psychika (czytano: 428 razy)
No i zbliza sie, zbliza juz za momencik, juz za chwileczke i bedzie niedziela i moj pierwszy MARATON. W istocie ten tydzien najlepiej by bylo przepracowac z glowa (doslownie). Otóż:
1. Nie biegalem nigdy tak dlugiego dystansu
2. Z uporem maniaka ustanawiam rekordy zyciowe, czytaj - biegam za szybko i wpadam na mete wykonczony na duzo krotszych dystansach
3. Strach ma wielkie oczyska
Powyzsze powoduje ze oscyluje pomiedzy dwoma skrajnymi stanami emocjonalno-psychicznymi:
1. Zmartwienie : czy ja wogole dam rade ukonczyc a jesli tak to czy sie nie zblaznie jakims tragicznym wynikiem?
2. Podekscytowanie : a co jak mi sie uda pobiec ponizej 4h :)
Oba sa racjonalnie bezsensowne, dlatego co zamierzam zrobic:
ad 1. Nie bede sie martwil, w koncu nie biegam tu dla zarobku i jesli nie bedzie fanu to musze przestac
ad 1. Wizualizuje siebie na mecie :)
ad 1. Jasno przypominam sobie cel : ukonczyc i fakt ze przebieglem 1000km w ramach przygotowan
ad 2. Jasno przypominam sobie cel : ukonczyc
ad 2. Pobiegne z HR monitorem, starajac sie polowke miec ponizej 152
ad 2. Pobiegne z pacemakerem na 4:15, a co mi tam
Jak to dziala, otoz nie wiem :) ale mam nadzieje ze powyzsze przygotowania oraz odrobina medytacji pomoga mi osiagnac moj cel: bawic sie swietnie konczac maraton :)
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora |
