Kliknij aby zobaczyć galerię

Wśród mężczyzn na dystansie jednego okrążenia najszybszym okazał się 5 zawodnik ostatnich mistrzostw Europy w sztafecie 4x400m, Kajetan Duszyński. Metę minął z czasem 46.87. Duży potencjał potwierdził zaledwie 17-letni średniodystansowiec Krzysztof Różnicki kończąc rywalizację na 3 miejscu z wynikiem 47.27. Różnicki na początku sezonu ustanowił 2 rekordy Polski w kategorii U-18. 1:47.27 na 800 i 2:22.66 na 1000m.

Brak imprez masowych przyczynił się do wzrostu frekwencji w stadionowych biegach długich. W ostatnich latach wielokrotnie zdarzały się sytuacje kiedy konkurencje wytrzymałościowe mimo obecności w programie zawodów nie odbywały się z powodu braku chętnych. Dochodziło do kuriozalnych widowisk kiedy na linii startu stawała dwójka zawodników (minimalna liczba uczestników wymagana no przeprowadzenia konkurencji lekkoatletycznej), po czym chwilę później jeden z nich schodził z bieżni, a drugi toczył samotną walkę z czasem i własnymi słabościami.

W dobie pandemii biegacze uliczni pozbawieni możliwości startów decydują się na ściganie stadionowe. Dla przypadkowego kibica widok pełnej, kilkunastoosobowej lub większej serii biegu nie jest niczym nadzwyczajnym, ale dla osób bliżej związanych z lekką atletyką jest to zjawisko dawno na polskich stadionach nie oglądane.

Niestety ilość zawodników nie ma nic wspólnego z jakością. Stan polskich biegów długich jest wciąż katastrofalny. Poziomem wróciliśmy do początku lat 50-tych ubiegłego wieku. W Gdańsku bieg memoriałowy na 3000m ukończyło 29 zawodników w dwóch seriach. Najlepszym okazał się 20-letni Aleksander Wiącek. Wynikiem 8:09.05 ustanowił rekord życiowy. Pół sekundy za nim finiszował rok młodszy Bartosz Jarczok. Wyniki poniżej 8:10 nie są nadzwyczajne, ale na tym bezrybiu i w kontekście młodego wieku ich autorów można je uznać za przyzwoite.

Kliknij aby zobaczyć galerię

Wśród pań w tej samej konkurencji niezłym wynikiem błysnęła Sylwia Indeka. Ósma zawodniczka ubiegłorocznych mistrzostw Europy U-23 w biegu na 5000m uzyskała w Gdańsku na "trójkę" 9:13.87. Poprawiła rekord życiowy aż o 27 sekund.

Istotnym jest fakt, że organizatorzy Memoriału Józefa Żylewicza w ogóle zorganizowali bieg memoriałowy. To uznanie nie jest przypadkowe biorąc pod uwagę rozegrany kilka dni wcześniej Memoriał Janusza Kusocińskiego. Jeden z najważniejszych, polskich mitingów, naszpikowany gwiazdami polskiej i światowej LA, poświęcony jednemu z największych polskich sportowców odbył się bez najważniejszej konkurencji. Można narzekać na poziom polskich biegów długich, ale usuwanie długodystansowej konkurencji będącej kluczową w kontekście dedykowania imprezy znakomitej postaci jest absurdalne. To tak jakby z programu Memoriału Kamili Skolimowskiej usnąć rzut młotem. Wstyd dla organizatorów "Kusego", brawa dla osób odpowiedzialnych za "Żylewicza".

Memoriał Józefa Żylewicza był dobrym sprawdzianem zaplecza naszej lekkoatletycznej kadry. Niezłe wyniki i przede wszystkim zadowalająca frekwncja we wszystkich konkurencjach spowodowały, że gdańska impreza była kompletnym i interesującym seansem lekkoatletycznym.

WIADOMOSCI POWIAZANE     2020-08-05 - Za tydzień zapraszamy do Gdańska na 48 M...

Komentarze czytelników - 1

podyskutuj o tym

jacekzycinsk	Autor: jacekzycinski, 2020-08-05, 09:31 napisał/-a: Taka ciekawostka. W 1933 roku 21 letni Józef Żylewicz wziął udział w Mistrzostwach Polski w Maratonie i zajął 11 miejsce, czasu nie podano. Reprezentował WKS 3 bat. saperów w Wilnie. Nie mam 100% pewności czy to ten Żylewicz, ale to wielce prawdopodobne.